Ηλεκτρονικοί δραπέτες

σ’ έναν μικρόκοσμο φυλακισμένοι
δραπέτες της νόησης, αλλού δοσμένοι
ξεχνούν της ζωής τους την ανυδρία
σαν χάνονται στη δική τους ουτοπία

χωρίζει τ’ ορμέφυτο απ’ την παραμάνα
παράλληλοι κόσμοι, εξαρτημένοι
καθένα την μάχη του κι ας είναι αντάμα
την νύχτα μετρούνε ότι τους μένει

οι στόχοι αρίφνητοι μα στον καθρέφτη χτυπάνε
μοιράζονται στο σκοτάδι ότι στο φώς αποζητάνε
γνωρίζουν πως στο απίθανο δίνουν αξία
μ’ αρνιούνται ν’ αφήσουν την εικονική ευτυχία

αφήνονται στην ανακάλυψη της μαγείας
χρόνος και χώρος ορισμοί άλλης σημασίας
αυτή είναι η επανάσταση της τεχνολογίας
η επιλογή της προσωπικής επικοινωνίας

άηχοι φθόγγοι περιγράφουν ζωές
στο παραθύρι που ταξιδεύουν μόνο ψυχές
εδώ μοιράζονται δίχως αναστολές
εδώ ελεύθεροι, δίχως ανατροπές

δίχως ;
η αναζήτηση της επιστροφής, εθισμός, αρχίσαν οι επιπλοκές

πίσω από τις μάσκες της παραμάνας
κρύβεται ο ανθρώπινος νους και η ψυχή της θάλασσας