Υπνοβάτες

ακούσιοι παίκτες σ’ ένα παιχνίδι
την ηδονή της νίκης ποθούν
εύθραυστο σκηνικό την αίγλη δίνει
καθώς τις αξίες αναζητούν

ανθρώπων έργα, δημιουργίες
ψαύουν τ΄απέραντο στις δοξασίες
τα μέλη ως ξένα απωθούν
τύχη και μοίρα προσκυνούν

κι ήρθαν καιροί και πέρασαν
το πλήρωμα του χρόνου τους ξεπέρασαν
ανυποψίαστος, κανείς
ταγός στην εξελίξει ο καθείς

φανερωμένη η υποταγή
κι ελεύθερος, όποιος το επιθυμεί
σαν υποχρέωση μοναδική
του νου το άρμα να οδηγεί

στα μονοπάτια της επανάληψης όποιος χαθεί
και του κορμιού του την ραστώνη υιοθετήσει
την εργασία μέγιστη θα έχει αρετή
το βίο αβίωτο, κενό θα παραδώσει