απομεσήμερο θαρρώ, ήτανε που τον είδα
επάλευε το πεθερό για μια μικρή νησίδα
ποιος θα το πάρει τούτο δω τ’ ωραίο περιβόλι;
ποιος θα χαρεί την αμμουδιά σ’ αυτό το ακρογιάλι;
και πάλευαν, και πάλευαν να δουν ποιος θα κερδίσει
κι αγνάντευαν περίοικοι να δουν ποιος θα τα φτύσει
μα ο αγώνας κράτησε πολύ δεν έχει ενδιαφέρον
φεύγουν λοιπόν για δεν νογούν πως είναι το συμφέρον
ερήμωσε η χώρα πια
χαθήκαν τα καΐκια
εφύγαν όλα τα παιδιά
αδειάσανε τα σπίτια
κανείς τους δεν κατάλαβε
κανείς δεν έχει νοιώσει
πως γη δική του άφησε
πως ήταν ένα πιόνι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου